Stulatka w Długosiodle
(Zam: 01.07.2015 r., godz. 16.34)Gdy Marianna Iwańska świętująca swoje setne urodziny pojawiła się w Centrum Kultury w Długosiodle, od progu powitali ją zebrani goście – rodzina, przyjaciele oraz znajomi.
Pojawili się także wydelegowani na tę okazję urzędnicy, życzenia w imieniu własnym oraz wójta Długosiodła Stanisława Jastrzębskiego złożyła zastępca wójta Ewa Karczewska, natomiast w imieniu starosty powiatu wyszkowskiego Bogdana Pągowskiego oraz własnym złożył je sekretarz powiatu Jerzy Ausfeld. W oczach jubilatki można było dostrzec łzy, gdy opowiadała o swoich wspomnieniach z II wojny światowej.
– Na nieszczęście znałam język niemiecki i jak Niemcy wpadali do wsi, to zawsze mnie o wszystko wypytywali, bo przecież ja powinnam wszystko wiedzieć – mówiła. – Byłam wtedy jedną nogą na tamtym świecie, byłam ciężko chora. Ale na szczęście dostałam nowe życie po 1944 roku.
Nie zabrakło także życzeń od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który przyznał Mariannie Iwańskiej tak zwane honorowe świadczenie, czyli dożywotni dodatek do emerytury w wysokości 3 308 zł miesięcznie, który przysługuje każdemu emerytowi, który ukończył 100 lat.
Był też czas na mniej oficjalne świętowanie. Waldemar Iwański organizator imprezy, syn Marianny Iwańskiej, opowiedział trochę o życiu swojej mamy.
– Urodziła się w Pecynie Starej, wyszła za mąż za leśnika Bolesława Iwańskiego. Ma dwóch synów, Leszka urodzonego w 1943 r. i mnie, urodzonego w 1944 – stwierdził. – Przez całe życie pracowała jako urzędniczka, najpierw w urzędzie gminy Długosiodło jako referent, później jako sekretarz. Następnie przeniosła się do Powiatowej Rady Narodowej, gdzie pracowała jako inspektor. Po pracy oddawała się śpiewaniu. Od 14 aż do 85 roku życia, uczęszczała na chór parafialny kościoła w Długosiodle i dochodziła na próby po 5 kilometrów w jedną stronę.
Młodszy syn Marianny Iwańskiej przekonywał, iż mimo sędziwego wieku nadal potrafi ona przepięknie pisać. Redakcja „Wyszkowiaka” otrzymała od jubilatki specjalny autograf.
Impreza odbyła się 18 czerwca o godz. 13.00 w Centrum Kultury w Długosiodle.
J.W.
– Na nieszczęście znałam język niemiecki i jak Niemcy wpadali do wsi, to zawsze mnie o wszystko wypytywali, bo przecież ja powinnam wszystko wiedzieć – mówiła. – Byłam wtedy jedną nogą na tamtym świecie, byłam ciężko chora. Ale na szczęście dostałam nowe życie po 1944 roku.
Nie zabrakło także życzeń od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który przyznał Mariannie Iwańskiej tak zwane honorowe świadczenie, czyli dożywotni dodatek do emerytury w wysokości 3 308 zł miesięcznie, który przysługuje każdemu emerytowi, który ukończył 100 lat.
Był też czas na mniej oficjalne świętowanie. Waldemar Iwański organizator imprezy, syn Marianny Iwańskiej, opowiedział trochę o życiu swojej mamy.
– Urodziła się w Pecynie Starej, wyszła za mąż za leśnika Bolesława Iwańskiego. Ma dwóch synów, Leszka urodzonego w 1943 r. i mnie, urodzonego w 1944 – stwierdził. – Przez całe życie pracowała jako urzędniczka, najpierw w urzędzie gminy Długosiodło jako referent, później jako sekretarz. Następnie przeniosła się do Powiatowej Rady Narodowej, gdzie pracowała jako inspektor. Po pracy oddawała się śpiewaniu. Od 14 aż do 85 roku życia, uczęszczała na chór parafialny kościoła w Długosiodle i dochodziła na próby po 5 kilometrów w jedną stronę.
Młodszy syn Marianny Iwańskiej przekonywał, iż mimo sędziwego wieku nadal potrafi ona przepięknie pisać. Redakcja „Wyszkowiaka” otrzymała od jubilatki specjalny autograf.
Impreza odbyła się 18 czerwca o godz. 13.00 w Centrum Kultury w Długosiodle.
J.W.
Napisz komentarz
- Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
- Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
- Za treść komentarza odpowiada jego autor.
- Regulamin komentowania w serwisie wyszkowiak.pl